Osteopatia (z łac. os-kość, patia-patologia, problem) jest medyczną, niekonwencjonalną metodą diagnozowania i leczenia dysfunkcji układu ruchu metodą manualną, które prowadzi do przywrócenia równowagi homeostatycznej i funkcjonalnej organizmu. Podczas pierwszego kontaktu z osteopatą stawiana jest diagnoza. Doświadczony terapeuta bierze pod uwagę wszelkie możliwe czynniki. Jednym z narzędzi pracy jest obserwacja. Osteopata przypatruje Ci się już od samego początku, zwraca uwagę np. na sposób siedzenia, wstawania, chodzenia, przyjmowane postawy ciała, wygląd (np. koloryt skóry, wygląd źrenic itp.). Na początek luźna rozmowa, gdyż dobrze jest poznać pacjenta od A do Z. Przeprowadzany jest szczegółowy wywiad. Tak np. osteopata będzie pytał o wiek, wykonywaną pracę, hobby, jak przebiega standardowy dzień, jakie objawy towarzyszą dolegliwości, od jak dawna one są, czy zmieniają się w czasie itp. Warto w tym przypadku nie zatajać żadnej informacji, ponieważ coś z pozoru dla nas błahego, bez znaczenia, może okazać się dla osteopaty kluczowe w diagnozie.
Osteopata może wykorzystać szereg technik i metod, które pomagają w diagnozie. Ten etap dobrze obrazuje przysłowie „po nitce do kłębka”, ponieważ badając ciało pacjenta osteopata odkrywa różne zależności w jego ciele.
Po pierwszej terapii przedstawiane są zalecenia, indywidualnie dopasowane do potrzeb pacjenta i ustalana jest ścieżka dalszego działania.